Για το σκάνδαλο των υποκλοπών

 

Το τεράστιο σκάνδαλο των υποκλοπών ανέδειξε πέραν από την ανεξέλεγκτη δράση του παρακράτους των μυστικών υπηρεσιών τον εκφασισμό και την ποιοτική αναβάθμιση του αυταρχισμού του αστικού κράτους. Είναι κοινό μυστικό σε όποιον είναι στοιχειωδώς υποψιασμένος ότι διαχρονικά το παρακράτος των μυστικών υπηρεσιών παρεμβαίνει με υπόγειους και παράνομους τρόπους όπως οι υποκλοπές και οι παρακολουθήσεις στην πολιτική ζωή. Το νέο ανησυχητικό στοιχείο που προκύπτει είναι η προσπάθεια που είχε ξεκινήσει πριν έρθει το σκάνδαλο στην επιφάνεια να καταστεί νόμιμη η ανεξέλεγκτη δράση του παρακράτους της ΕΥΠ. Είχαν προηγηθεί δηλαδή τροπολογίες που άλλαζαν το νομικό καθεστώς της ΕΥΠ εξασφαλίζοντας ατιμωρησία και μη λογοδοσία στο παρακράτος. Η συγκεκριμένη τροπολογία μάλιστα είχε περάσει στα μουλωχτά σε νομοσχέδιο για τα έκτακτα μέτρα για την πανδημία παρότι ουδεμία σχέση είχε και μάλιστα είχε ψηφιστεί και από το ΠΑΣΟΚ το οποίο αργότερα αναθεώρησε την ψήφο μόλις αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθείται ο Ανδρουλάκης.

Το σκάνδαλο Paul Mason και οι πολιτικές προεκτάσεις

 

Ο Paul Mason είναι Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας προσκείμενος στο εργατικό κόμμα. Καλλιεργούσε πάντα το προφίλ του αντισυστημικού, ριζοσπάστη και αντιφασίστα. Τώρα πως γίνεται κάποιος να είναι αντισυστημικός και να συμμετέχει στο κόμμα του Τόνι Μπλερ είναι από μόνο του παράδοξο. Ο Mason δεν είναι γνωστός μόνο στην Βρετανία αλλά διεθνώς και στην Ελλάδα. Συχνές οι παρεμβάσεις του στα καθ' ημάς και μάλιστα ήταν παραγωγός του ντοκυμαντέρ ''This is a coup'' με θέμα την υποτιθέμενη διαπραγμάτευση των πρώτων ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την τρόικα και την ΕΕ. Οι πολιτικές του απόψεις ήταν πολύ κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ και είχε στενή σχέση με τον Βαρουφάκη. Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι όταν ο Βαρουφάκης αποφάσισε ότι ήταν αδύνατο να συνεχίσει με τον ΣΥΡΙΖΑ και να ψηφίσει τα μνημόνια που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ ο Mason διαφώνησε μαζί του και συμφώνησε με τον Τσίπρα. Ο Mason ακολουθούσε την γνωστή λογική των αντιμνημονιακών του συρμού. Δηλαδή πόνταρε όλες τις μάρκες του στην επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα χωρίς να υπάρχει κανένα σχέδιο Β' για την περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν θα δεχόταν καμιά διαπραγμάτευση όπως τελικά έγινε. Απέρριπτε όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε σκέψη μονομερούς ενέργειας από πλευράς Ελλάδας δηλαδή την μονομερή διαγραφή του χρέους και την έξοδο από ευρώ και ΕΕ. Την μοναδική πραγματική φιλολαϊκή έξοδο.  

Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία Β'

 

Για να γίνει κατανοητό πως φτάσαμε στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απαραίτητο να δούμε τις εξελίξεις που έλαβαν χώρα τα τελευταία χρόνια. Το 2013 η Ουκρανία αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και ήταν ένα βήμα πριν το ΔΝΤ. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Από το 1995 έως το 2010 είχε πάρει 6 δάνεια από το ΔΝΤ. Τελικά ο τότε πρόεδρος Γιαννουκόβιτς στράφηκε στην Ρωσία για δανεισμό. Έλαβε ένα διμερές δάνειο 15 δις με καλύτερους όρους. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Κανένας δεν δίνει δάνεια για φιλανθρωπικούς λόγους. Πρώτον αποφέρουν κέρδη στον δανειοδότη και δεύτερον όταν πρόκειται για δανεισμό κρατών πάνε πακέτο με άλλες εμπορικές συμφωνίες. Φυσικά αυτή η στάση του Γιαννουκόβιτς να κρατάει ανοιχτούς δίαυλους με την Ρωσία και να συνάπτει σημαντικές συμφωνίες μαζί της τον έβαλε στο στόχαστρο της Δύσης. 

Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία Α'

 

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι μια ιμπεριαλιστική επίθεση την οποία καταδικάζουμε απερίφραστα. Η αντιμετώπιση της πρέπει να είναι ανάλογη με τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Το γεγονός ότι ο ιμπεριαλιστής δεν είναι ο συνήθης ύποπτος δηλαδή η Δύση δεν πρέπει να μας ξεγελάει. Φυσικά το ΝΑΤΟ έχει τεράστιες ευθύνες για την σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία η οποία είναι το μήλο της έριδος και το θέατρο της σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Επίσης θα δείξουμε ότι το αστικό πολιτικό προσωπικό και τα ΜΜΕ που τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για την Ουκρανία ούτε υπέρ της ειρήνης είναι και ούτε υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας και αυτοδιάθεσης της Ουκρανίας. Η στάση τους είναι καθαρή υποκριτική. Όταν βομβάρδιζε το ΝΑΤΟ κατάπιναν την γλώσσα τους ή ψέλλιζαν φτηνές δικαιολογίες περί δικτατόρων. Τους ενοχλεί μόνο όταν ένας άλλος ιμπεριαλιστής παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και μάλιστα διεκδικώντας την ίδια ζώνη επιρροής με τα αφεντικά τους. 

Ένα χαρακτηριστικό δείγμα ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας

 

Πριν μερικές μέρες σε ενημέρωση του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ για την κρίση στην Ουκρανία διαδραματίστηκαν σκηνές απείρου κάλλους. Ένας δημοσιογράφος αποφάσισε να μην καταπιεί αμάσητα τα όσα ανέφερε ο εκπρόσωπος του υπουργείου και ζήτησε αποδείξεις για τους ισχυρισμούς. Η μοναδική απάντηση που κατάφερε να βρει ο αμήχανος εκπρόσωπος ήταν ότι έχουμε πληροφορίες από τις μυστικές υπηρεσίες και εφόσον το ισχυρίζεται η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι γεγονός. Το βίντεο με το επίμαχο απόσπασμα εδώ. Παρακάτω παραθέτουμε μεταφρασμένο ένα μεγάλο μέρος και θα το σχολιάσουμε. 

Εκπρόσωπος State Department: Τώρα μπορούμε να πούμε ότι οι ΗΠΑ έχουν πληροφορίες ότι η Ρωσία προσπαθεί να στήσει κατασκευασμένες επιθέσεις από Ουκρανούς στρατιωτικούς ή υπηρεσίες ασφαλείας ως πρόσχημα για περαιτέρω εισβολή στην Ουκρανία. Μια πιθανή επιλογή που σκέφτονται οι Ρώσοι και εμείς την δημοσιοποιούμε σήμερα, περιλαμβάνει την παραγωγή ενός προπαγανδιστικού βίντεο. Ενός βίντεο με ψεύτικες εκρήξεις, υποτιθέμενα πτώματα και ηθοποιούς με εικόνες από μία αγορά που δέχεται επίθεση εντελώς κατασκευασμένες από ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Για να ξεκαθαρίσουμε, η παραγωγή αυτού του προπαγανδιστικού βίντεο είναι μία από τις πιθανές επιλογές που έχει στα σκαριά η ρωσική κυβέρνηση ως ένα ψεύτικο πρόσχημα για να προκαλέσει και εν δυνάμει να δικαιολογήσει στρατιωτική δράση εναντίον της Ουκρανίας.

Τα χοντροκομμένα ψέματα Μητσοτάκη και κυβέρνησης

 

Ο Μητσοτάκης στο προσυνέδριο της ΝΔ στα Γιάννενα στην προσπάθεια του να παρουσιάσει μια εικονική πραγματικότητα για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα προέβη σε μια χοντροκομμένη και αποτυχημένη προσπάθεια εξαπάτησης. Θέλοντας να αποδείξει ότι η τάση φυγής των νέων πτυχιούχων στο εξωτερικό έχει αντιστραφεί παρουσίασε κάποιον Παύλο ως παράδειγμα νέου που σπούδασε στο εξωτερικό και επέστεψε στην Ελλάδα για να εργαστεί. Μόνο που ο Παύλος δεν είναι ο ''μέσος'' πτυχιούχος όπως αποδείχθηκε. Είναι γιος βιομηχάνων, των ιδρυτών και ιδιοκτητών της Βίκος. Εδώ έχουμε ψέματα και εξαπάτηση σε πολλά επίπεδα και με πολύ οφθαλμοφανές τρόπο. Ας ξεκινήσουμε από τον γενικό ισχυρισμό ότι το brain drain έχει σταματήσει. Όποιος έχει στοιχειώδη επαφή με την κοινωνία και όχι μόνο με γιους βιομηχάνων ξέρει ότι κάτι τέτοιο ουδεμία επαφή με την πραγματικότητα έχει. Οι τάσεις φυγής των πτυχιούχων δεν έχουν σταματήσει. Πόσο μάλλον ότι έχουν αντιστραφεί όπως προσπάθησε να μας παρουσιάσει ο Μητσοτάκης.

Η Cosco δεν τηρεί ούτε τις μνημονιακές συμφωνίες και επιβραβεύεται

Νέα τροποποιημένη σύμβαση παραχώρησης μεταξύ δημοσίου και COSCO υπογράφηκε η οποία προβλέπει επί πλέον πώληση του 16% του λιμανιού στην πολυεθνική. Το πιο σημαντικό δεν είναι η νέα παραχώρηση ποσοστού(ξεπουλήματος συνέχεια) αλλά η ''άφεση αμαρτιών'' στην COSCO. Πριν φτάσουμε στην τελευταία σύμβαση πρέπει να πάμε λίγο πίσω στο 2016 και να δούμε τι προέβλεπε η πρώτη σύμβαση παραχώρησης ιδιωτικοποίησης. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν η COSCO ήταν υποχρεωμένη εντός πενταετίας να πραγματοποιήσει επενδύσεις και έργα ύψους 293.130.000 ευρώ. Από αυτές μόνο το 34% έχει υλοποιηθεί οι υπόλοιπες εκκρεμούν ή δεν έχουν ξεκινήσει καν και η πενταετία παρήλθε. 

Για να δώσουμε την τάξη μεγέθους της αθέτησης της συμφωνίας από την πλευρά της COSCO η συνολική συμφωνία παραχώρησης το 2016 ήταν ύψους 1,5 δις ευρώ. Από αυτά τα 368,5 εκατομμύρια η COSCO τα κατέβαλε το 2016, 300 εκατομμύρια είναι οι υποχρεωτικές επενδύσεις που όπως αναφέραμε δεν έχουν γίνει και το υπόλοιπο ποσό από μερίσματα και μελλοντικές επενδύσεις(εκτιμώμενες) έως το 2052.