Κράτος και κεφάλαιο χορηγοί στο Athens Pride

Από τον δήμο Αθηναίων και την αμερικάνικη πρεσβεία μέχρι την
Vodafone και την Mercedes.

Με το ζήτημα του γάμου των ομοφυλοφίλων αλλά και γενικότερα της προώθησης της LGBT ατζέντας έχουμε ξανασχοληθεί και παλιότερα. Το ζήτημα ξανήρθε στην επικαιρότητα με την παρακμιακή παρέλαση του Athens pride που έγινε το Σάββατο. Δεν θα το αναλύσουμε ξανά γιατί μόνο αν δει κάποιος ποιοι είναι οι χορηγοί του Athens pride αρκεί για να βγάλει τα συμπεράσματα του, ειδικά αν αυτός ο κάποιος δηλώνει κομμουνιστής. Όταν πολυεθνικές, ΜΜΕ, κράτος μέχρι και η αμερικάνικη πρεσβεία στηρίζουν και χρηματοδοτούν αυτές τις φιέστες τότε κάθε δική μας ανάλυση περισσεύει, τα πράγματα είναι ηλίου φαεινότερα.

Μόνο οι χρήσιμοι ηλίθιοι της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, οι οποίοι συμμετέχουν και στηρίζουν το πανηγυράκι που χρηματοδοτεί το κεφάλαιο αλλά καταδικάζουν την συμμετοχή του κεφαλαίου στο Athens pride για να κρατήσουν τα προσχήματα. Γίνονται ιδεολογική ουρά του κεφαλαίου και παριστάνουν και τους επαναστάτες.

Αν το Athens pride και η προώθηση της LGBT ατζέντας αποτελούσε την παραμικρή απειλή για το σύστημα πολύ απλά το κεφάλαιο και το κράτος δεν θα τα στήριζαν ανοικτά και απροκάλυπτα. Ούτε αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν.

Μέχρι και η Goldman Sachs παρέχει κάλυψη για εγχείρηση αλλαγής φύλου στο προσωπικό της.

Συμμετέχουν σε πανηγυράκια με χορηγούς και αντί να προβληματιστούν για το που κάνουν οι ίδιοι λάθος, καταδικάζουν τους χορηγούς για την παρουσία τους. Μάλλον θα κάνουν λάθος οι εταιρίες και το κράτος.

Έχει και η βλακεία και η γελοιότητα τα όρια της.

Ο πόλεμος στην Συρία και η στάση των αριστερών οργανώσεων

Επανάσταση στη Συρία με τις ευλογίες των ΗΠΑ

Ο Κλαούζεβιτς έλεγε ''ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα'' και ο Λένιν συμφωνούσε και ασπαζόταν πλήρως αυτή τη ρήση. Για αυτό θεωρούσε καθοριστικής σημασίας τη στάση πάνω στον πόλεμο. Η στάση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ήταν το βασικό κριτήριο για τον Λένιν ώστε να ξεχωρίσουν οι πραγματικοί επαναστάτες από τους οπορτουνιστές και τους σοσιαλοσοβινιστές. Φυσικά δεν είναι όλοι οι πόλεμοι ίδιοι για αυτό υπάρχει η ανάγκη να αναλύουμε κάθε πόλεμο ξεχωριστά.

Ο πόλεμος στην Συρία αποτελεί τον τελευταίο κρίκο στην αλυσίδα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ΝΑΤΟ-ΗΠΑ. Έχει πολλές ομοιότητες με τις προηγούμενες επεμβάσεις (Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν) αλλά και διαφορές.

Όπως και στις προηγούμενες τον χορό ξεκίνησαν τα ΜΜΕ με μια εκστρατείας λάσπης, κατασυκοφάντησης και δαιμονοποίησης της κυβέρνησης που είχε μπει στο στόχαστρο. Δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε τον όρο καθεστώς γιατί μόλις μία κυβέρνηση μπει στο στόχαστρο αμέσως βαπτίζεται καθεστώς από τους καλοθελητές.


Το κατηγορητήριο των ΜΜΕ μπορεί να έχει μία μικρή δόση αλήθειας ή ακόμα και να είναι εντελώς φανταστικό. Μπορούμε να θυμηθούμε ως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα συκοφάντησης και αβάσιμων κατηγοριών την περίφημη παρουσίαση στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ των χημικών και βιολογικών όπλων που υποτίθεται διέθετε ο Σαντάμ από τον Κόλιν Πάουελ.

Ακόμα και ο ίδιος ο Πάουελ αργότερα παραδέχθηκε ότι ''παραπλανήθηκε'' από τις ψευδείς πληροφορίες που του έδωσαν οι μυστικές υπηρεσίες. Στην ίδια λογική και με ανάλογους τρόπους και μέσα ο Μιλόσεβιτς παραβίαζε τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Αφγανιστάν ευθυνόταν για την 11 Σεπτεμβρίου, ο Καντάφι και ο Άσαντ αιμοσταγείς δικτάτορες.

Συνήθως το μελύτερο μέρος του κατηγορητήριου των ηθικολόγων φαρισαίων της Δύσης δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα και αν οι κυβερνήσεις που βάζουν στο στόχαστρο είναι μία φορά αντιδραστικές τα ανδρείκελα με τα οποία θα τις αντικαταστήσουν θα είναι τρεις φορές πιό αντιδραστικά.