Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Δεν υπάρχει πάτος για την οικόσιτη αριστερά της αυτοκρατορίας

Η ''Ρώσικη πορεία'' στην οποία συμμετείχε ο Ναβάλνι
Πηγή: Avant garde

Αυτό είναι το μοναδικό συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς εάν κατορθώσει να διαβάσει ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσίευσε (και το ευχαριστούμε για το διαφωτιστικό ρόλο που έχει αναλάβει) το elaliberta για τις περιβόητες διαδηλώσεις "ενάντια στην διαφθορά'' που έλαβαν χώρα στην Ρωσία στις 12 Ιούνη με ηγέτη κάποιον Αλαξέι Ναβάλνι. Κατά την γνωστή ακολουθία, το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στα αγγλικά στο lefteast/criticatac (θα αναφερθούμε παρακάτω στο ποιόν του ιστότοπου αυτού), από εκεί το πήρε και το δημοσίευσε το internationalviewpoint, σάιτ της Ενιαίας Γραμματείας της Τετάρτης Διεθνούς, ενώ τη μετάφραση του πονήματος στα ελληνικά ανέλαβε το elaliberta.

Εμπρός για το ενιαίο μέτωπο με τον Ναβάλνι.

Ας πάρουμε μία βαθιά ανάσα και ας διαβάσουμε το άρθρο. Γράφει πως στις διαδηλώσεις αυτές ''ο λαός απαίτησε από τον πρωθυπουργό Μεντβέντεφ απάντήσεις για τον σκανδλώδη πλούτο του'' και παραθέτει τις απόψεις τριών Ρώσων ''συντρόφων''.

Ο πρώτος σύντροφος, Αλεξέι Γκασγκάροφ, μας ενημερώνει πως του ζητήθηκε να μιλήσει στους συγκεντρωμένους και πως πιστεύει ''ότι είναι σημαντικό να υποστηριχθεί η εκστρατεία κατά της διαφθοράς παρά τις πολιτικές διαφορές'' γιατί ''υπάρχει ένας κοινός στόχος τώρα - να αποκατασταθεί η πολιτική ελευθερία''. Συνεχίζει αναφέροντας με χαρά πως ''οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να φοβούνται και ότι οι τακτικές εκφοβισμού δεν λειτουργούν πλέον''.

Στη συνέχεια το λόγο έχει ο δεύτερος σύντροφος, ο Ίλια Μπουντράιτσκις. Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στο ποιόν του (περισσότερα παρακάτω). Αφού πει πως ''τα σημερινά γεγονότα σε ολόκληρη την χώρα ήταν θετικά'' και πως ''ένα νέο κίνημα διαμαρτυρίας εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας'', ο κύριος αυτός σημειώνει πως ''η διαμαρτυρία σήμερα είναι αδιαχώριστη (ευτυχώς που το παραδέχεται εξαρχής) από την προεκλογική εκστρατεία του Αλεξέι Ναβάλνι και αντανακλά τις θετικές πτυχές της καθώς και τα ολοένα και πιό προφανή αδύνατα σημεία της''.

Ενώ αναφέρει με πολύ θετικό τόνο πως '' η εκστρατεία του Ναβάλνι θα μπορούσε να είναι το άλμα εκκίνησης ενός πλατιού κινήματος από τα κάτω'', παραπονιέται για τον ''κάθετο'' και ''προσωποκεντρικό'' της χαρακτήρα που ''αναπτύσσει την πολιτική συνείδηση της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων μόνο στο επίπεδο που είναι απαραίτητο σε κάθε συγκεκριμένη στιγμή της εκστρατείας'' και που θεωρεί ''ασήμαντη και δευτερεύουσα'' την κοινωνική αυτοοργάνωση και τα κοινωνικά κινήματα. Αν υπήρχε βραβείο ασυναρτησίας θα το έπαιρνε επιτόπου ο κύριος Μπουντράισκις, και τα φιλαράκια του το βραβείο ηλιθιότητας.

Στο τέλος των λεγόμενων του συντρόφου υπάρχει μιά παραπομπή. Η παραπομπή αυτή στέλνει τον αναγνώστη σε ένα άρθρο στο Open Democracy (του Σόρος), στο οποίο ο σύντροφος καταπιάνεται με το ζήτημα της δομής του κινήματος ασκώντας συντροφική κριτική στον Ναβάλνι και παζαρεύοντας με τον εαυτό του μία καλύτερη θέση στο εσωτερικό του κινήματος αυτού.

Ούτε το international viewpoint ούτε το elaliberta φαίνεται να προβληματίστηκαν που το άρθρο του συντρόφου τους καλεί τον κόσμο της Αριστεράς να πάρει γραμμή από το Open Democracy. Η λέσχη αίσχος είναι πολύ λίγη για να τους περιγράψει.

Ακολουθεί η τρίτη συντρόφισσα, Άννα Ιβάνοβα, η οποία δεν φοβάται να πει την μαγική φράση: ''αλλαγή καθεστώτος''. Προσοχή: όχι κάποια φράση από το αριστερό λεξολόγιο όπως 'αντικαπιταλιστική ανατροπή', 'κομουνιστική εξέγερση', 'εργατικός/λα'ι'κός ξεσηκωμός', 'σοσιαλιστική επανάσταση'. Αλλαγή καθεστώτος. Κατευθείαν από το λεξιλόγιο της Αυτοκρατορίας.

Όπως γίνεται ξεκάθαρο από τα λεγόμενά τους, και οι τρεις προαναθερθέντες θεωρούν πως βρίσκονται σε εναίο μέτωπο με τον Ναβάλνι ενάντια στη ρωσική κυβέρνηση.

Ποιος είναι ο Ναβάλνι(η αλλιώς ξύσε έναν φιλελέ και θα βρεις έναν φασίστα)

Να μερικά αποτελέσματα που προκύπτουν αν ψάξει κανείς το όνομά του στο google στο ελληνικό κομμάτι του διαδικτύου:

-Αλεξέι Ναβάλνι, εχθρός του Πούτιν - Είναι ο νέος Λένιν του 2017;

''Ο βασικός αντίπαλος του καθεστώτος του Βλαντιμίρ Πούτιν [...]  Η εξουσία Πούτιν δεν είχε ποτέ ως τώρα έρθει αντιμέτωπη με τέτοιο φαινόμενο ακτιβισμού και διαμαρτυρίας [...]  ο Ναβάλνι 'έχει ταμπεραμέντο αρχηγού' και ο λόγος του θυμίζει έναν άλλον πολιτικό άνδρα της ρωσικής ιστορίας του 20ού αιώνα ... τον Βλαντιμίρ Λένιν [...] Το περιοδικό Time τον έχει αποκαλέσει 'η Έριν Μπρόκοβιτς της Ρωσίας.'''

-Ποιος είναι ο Αλεξέι Ναβάλνι που ''απειλεί'' την παντοδυναμία του Πούτιν.  (Cnn Greece, 27.03.2017)

''Σύμφωνα με μια φήμη όμως, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν προφέρει ποτέ το όνομά του, νιώθωντας ότι απoτελεί απειλή για την εξουσία του.

[...]
  
Το κλειδί όμως αυτής της επιτυχίας είναι ένα σημαντικό χάρισμα, μία αποτελεσματική οργάνωση, μία αριστοτεχνική χρήση των νέων διαδικτυακών μέσων επικοινωνίας και κυρίως... η λέξη κλειδί:''διαφθορά''. Το πρόγραμμα του Ναβάλνι είναι ρεαλιστικό: υποστήριξε τον πόλεμο κατά της Γεωργίας το 2008, τάχθηκε όμως χωρίς δισταγμό με το πλευρό των Ουκρανών, συμπορεύθηκε με τους εθνικιστές χωρίς όμως να εκδηλώνει καμιά νοσταλγία για την πάλαι ποτέ τσαρική ή σοβιετική αυτοκρατορία, κάτι που αποτελεί κυρίαρχη τάση του πουτινισμού.


[…]
Το πεδίο μάχης του Ναβάλνι είναι η αδικία, ο κωδικός πρόσβασης «κλέφτες και απατεώνες», το σύνθημα με το οποίο ξεκίνησε τον αγώνα κατά του κόμματος Ενωμένη Ρωσία το 2011 […] Ο Ναβάλνι πλέον συνοψίζει τα προβλήματα της χώρας σε μία λέξη: «Κλέβουν».»
«Ποιος είναι ο άνθωπος [sic] που διαταράσσει τον αίθριο και ανέφελο ορίζοντα του Βλ. Πούτιν
[…]
Αυτός όμως ο 41χρονος δικηγόρος, πρώην υποψήφιος για τη δημαρχία της Μόσχας, παρά τις αμείλικτες διώξεις τις οποίες υπόκειται, έχει επιβάλει την παρουσία του εδώ και μήνες ως ο μόνος πολιτικός παίκτης ικανός να διοργανώσει διαδηλώσεις κατά του ρωσικού καθεστώτος. Με κυρίαρχο σύνθημα κινητοποίησης ένα ισχυρό ζήτημα: τον αγώνα κατά της διαφθοράς.
[…]
Αυτή η δυναμική είναι η εικόνα του Αλεξέϊ Ναβάλνι ο οποίος παραμένει στην εκλογική του στρατηγική, αρνούμενος όμως να υποχωρήσει στον φόβο και τον εκφοβισμό, διασχίζει όλη τη Ρωσία, από τα δυτικά προς τα ανατολικά και από το βορρά προς το νότο σε μία Σταυροφορία κατά της διαφθοράς.»
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η εικόνα που προβάλλουν δυτικά μίντια για τον Ναβάλνι. Ένας ακτιβιστής με φιλελεύθερη ιδεολογία που παλεύει για τη δημοκρατία ενάντια στη διαφθορά και τον αυταρχισμό του ρωσικού καθεστώτος.
Στο σημείο αυτό, ένας άνθρωπος με στοιχειώδεις γνώσεις σχετικά με τις πρακτικές του ιμπεριαλισμού αρχίζει να αναρωτιέται αν ο Ναβάλνι τα παίρνει από τις ΗΠΑ. Ένα πρόχειρο ψάξιμο αποκαλύπτει πως ω! τι έκπληξη, όντως τα έχει πάρει σε κάποια στιγμή της πολιτικής του καριέρας. Είναι συνιδρυτής του κινήματος DA! (Δημοκρατική Εναλλακτική), που σύμφωνα με τα wikileaks έχει χρηματοδοτηθεί από τη γνωστή βιτρίνα της CIA που λέγεται NED. Επίσης, πέρασε και από το Yale για σπουδές «leadership» (ηγεσίας) το 2010. Με υποτροφία, για την οποία τον πρότεινε ο διαπρεπής ακτιβιστής της αντιπολίτευσης και κορυφαίος σκακιστής Γκάρι Κασπάροφ, που ζει στις ΗΠΑ και διατηρεί στενούς δεσμούς με το αμερικάνικο κατεστημένο.
Ας δούμε μερικά ακόμα χαρακτηριστικά του κυρίου Ναβάλνι που τα δυτικά μας μέσα δεν αναφέρουν συχνά. Σε ένα διαφημιστικό του, παριστάνει τον οδοντίατρο και παραλληλίζει τους μετανάστες εργάτες με χαλασμένα δόντια που πρέπει να βγουν. Σε ένα άλλο του διαφημιστικό, ο κύριος παραλληλίζει τους Μουσουλμάνους από τον Καύκασο με κατσαρίδες που πρέπει να εξοντωθούν. Μολονότι οι κατσαρίδες μπορούν να σκοτωθούν με παντόφλα, σημειώνει αφού πυροβολήσει δύο φορές το Μουσουλμάνο που του επιτίθεται στο βίντεο, «για τους ανθρώπους συνιστώ πιστόλι».
Αυτές είναι οι απόψεις του. Γι’ αυτό και συμμετέχει συχνά, και μάλιστα ως ομιλητής, στην ετήσια Ρωσική Πορεία, όπου μαζεύονται όλοι οι εθνικιστές και οι φασίστες της Ρωσίας. Γι’ αυτό και είναι υποστηρικτής μιας ακροδεξιάς καμπάνιας με τίτλο «Σταματήστε να ταΐζετε τον Καύκασο», με αίτημα το να πάψει το ρωσικό κράτος να στέλνει πόρους στις κυβερνήσεις της Τσετσενίας και των δημοκρατιών του Βόρειου Καυκάσου. Γι’ αυτό το πρόγραμμά του έχει στην προμετωπίδα του την πάταξη της ‘παράνομης μετανάστευσης’. Στο οικονομικό δε κομμάτι, το πρόγραμμα περιλαμβάνει διαφάνεια, ανταγωνισμό, πρόσβαση, επιλογή και άλλες τέτοιες ωραίες λέξεις που δε σημαίνουν τίποτα εκτός από το ότι αυτός που τις χρησιμοποιεί λατρεύει την ελεύθερη αγορά.
Στιγμιότυπο από την πορεία αυτή
Κοντολογίς μιλάμε για ένα κράμα Καρατζαφέρη, Τζήμερου και Μιχαλολιάκου – στη Ρωσία, μια χώρα που περιλαμβάνει σχεδόν 185 εθνότητες. (Ο αριθμός των μειονοτήτων και οι σχετικές ευκαιρίες που ανοίγουν για τον κατατεμαχισμό της Ρωσικής Ομοσπονδίας μέσω της τακτικής του διαίρει και βασίλευε δεν έχει διαφύγει της προσοχής των γεωστρατηγικών αναλυτών της Αυτοκρατορίας, που θεωρούν το στοιχείο αυτό κρίσιμο για τη στρατηγική τους απέναντι στη χώρα.) Σκοταδιστικός εθνικισμός λοιπόν, χυδαίο ρατσιστικό μίσος απέναντι στους Μουσουλμάνους και τις μειονότητες της Ρωσίας, αντιμεταναστευτικό μένος και δεσμοί αίματος με τους φασίστες έρχονται να δέσουν αρμονικά με το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο σε ένα αμάλγαμα δυτικής δημοκρατίας που μόνο η USAID ξέρει να εξάγει. Κάπου πιο πίσω ξεπροβάλλει η αόρατη χειρ της αγοράς που υψώνεται σε ναζιστικό χαιρετισμό. Αυτός είναι ο Ναβάλνι.
Η κληρονομιά του Γιέλτσιν και η αποικιοποίηση της Ρωσίας από τη Δύση μετά την αντεπανάσταση του ’90 βρίσκουν την καινούργια προσωποποίησή τους στη γκροτέσκα φιγούρα ενός νεοφιλελεύθερου φασιστοειδούς οικόσιτου της Αυτοκρατορίας που παριστάνει το δημοκράτη ακτιβιστή. Και αυτή τη φορά μοιάζει ακόμα περισσότερο με φάρσα.
Αυτόν τον τύπο είναι που θεωρεί σύμμαχό του ο Μπουντράιτσκις και η Αριστερά του φυράματός του. Κάτω από τις σημαίες αυτού του τύπου προσπαθούν να βάλουν το ρωσικό προλεταριάτο η Ενιαία Γραμματεία και το elaliberta. Κριτικά, βεβαίως βεβαίως.

Ξανά για τον αγύρτη Μπουντράιτσκις

Από το σάιτ αυτό έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στον κύριο αυτό. Δεν είναι η πρώτη φορά που υποστηρίζει και ξεπλένει ακροδεξιούς και φασίστες. Τον θυμόμαστε από τις ανταποκρίσεις του για το Μαϊντάν, το οποίο παρουσίαζε ως μια δημοκρατική επανάσταση, αποθεώνοντας μάλιστα τους ναζίδες ως «το αντικειμενικά πιο θαρραλέο και κυριολεκτικά πιο μαχητικό τμήμα του κινήματος» και δηλώνοντας πως δε θα είχε πρόβλημα να συζητήσει με κάποιους από αυτούς. Τα αντιδραστικά του παραμύθια θα έβρισκαν μεγάλη πέραση σε σημαντικό κομμάτι της ευρωπαϊκής Αριστεράς, που θα κατέληγε να πανηγυρίζει έξαλλα τη νίκη του ιμπεριαλιστικού πραξικοπήματος με τους ναζίδες στην εμπροσθοφυλακή. Μετά το πραξικόπημα, ο κύριος αυτός θα συνέχιζε την καριέρα του σαν γκεστ σταρ της ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής Αριστεράς ρίχνοντας όλα τα βέλη του στο φοβερό και τρομερό κίνδυνο που προερχόταν από τη Ρωσία, υποβαθμίζοντας συστηματικά (αν όχι συσκοτίζοντας πλήρως) την εγκαθίδρυση ενός ημιφασιστικού καθεστώτος στο Κίεβο και το ρόλο του δυτικού ιμπεριαλισμού στα γεγονότα.
Αλλά μέχρι εδώ θα μπορούσε κανείς να πει πως απλώς διαφωνούμε πολιτικά μαζί του. Ένα λίγο πιο προσεκτικό ψάξιμο θα έφερνε στην επιφάνεια πιο πικάντικα ευρήματα: ο τύπος αυτός έχει συμμετάσχει σε μια σειρά κομπίνων που προκάλεσαν μεγάλη αναταραχή στις τάξεις του απανταχού τροτσκισμού, τρομάρα του. Παρουσιαζόμενος με διαφορετικά ονόματα και διαφορετικές εθνικότητες να εκπροσωπεί ανύπαρκτες οργανώσεις-βιτρίνες στημένες από τον ίδιο και την παρέα του, κατάφερε να αποσπάσει χρηματικά ποσά από πολλές τροτσκιστικές οργανώσεις που η αφέλεια ξεχείλιζε από τα μπατζάκια τους. Την ίδια στιγμή, οι διεθνείς οργανώσεις αυτές θεωρούσαν τις ντόπιες οργανώσεις-βιτρίνες που έστηνε  ο Μπουντράιτσκις ως ομοϊδεάτες τους, και έπαιρναν σοβαρά την άποψή τους για τα τεκταινόμενα σε Ουκρανία και Ρωσία.
Ο Μπουντράιτσκις είναι αποδεδειγμένα ψεύτης, κλέφτης και απατεώνας – στην καλύτερη περίπτωση. Αλλά πλέον οι επαγγελματικές του δραστηριότητες δεν περιορίζονται στην απόσπαση χρημάτων από εξωφρενικά αφελείς ή επικίνδυνα απρόσεκτους τροτσκιστές της Δύσης. Περιλαμβάνουν και τη συμμετοχή του στη συντακτική επιτροπή του σάιτ left-east / criticatac, μιας ‘αριστερής’ πλατφόρμας που χρηματοδοτείται – κατά δήλωση των διαχειριστών του – από το ίδρυμα Friedrich Ebert, δηλαδή από το γερμανικό ιμπεριαλισμό. Η πολιτική προσφορά του συντρόφου Μπουντράιτσκις αναγνωρίζεται και από το Open Democracy του Σόρος, στο οποίο θα βρει κανείς αρθρογραφία του καθώς και δεκάδες άλλες αναφορές στο όνομά του.
Να το επαναλάβουμε, σε περίπτωση που δεν έγινε κατανοητό μέχρι στιγμής: μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει αποδεδειγμένα συμμετάσχει σε ένα σωρό κομπίνες και έχει φάει λεφτά από το μισό διεθνή τροτσκισμό υποδυόμενος τον ηγέτη ανύπαρκτων οργανώσεων, και που τώρα προβάλλεται από τα μέσα του Σόρος και σιτίζεται από το γερμανικό ιμπεριαλισμό για να παριστάνει τον αριστερό αναλυτή.

Και οι αριστεροί παπαγάλοι του  Μπουντράιτσκις

Τον αγύρτη αυτόν δεν τον προμοτάρουν μονάχα οι συντάκτες του elaliberta, που συνεχίζουν ακάθεκτοι να μεταφράζουν και να δημοσιεύουν τα πονήματά του, φανταζόμαστε αγνοώντας τα κατορθώματά του. Το κάνει συχνά-πυκνά και η αδελφή οργάνωση της ΔΕΑ στις ΗΠΑ, η ISO. Το κάνει και η Ενιαία Γραμματεία της Τέταρτης Διεθνούς, του ρωσικού τμήματος της οποίας ηγείται ο Μπουντράιτσκις. Για να ακολουθήσουν και μερικά ακόμα διεθνή κέντρα με τροτσκιστική αναφορά αποτελειώνοντας ό,τι έχει μείνει όρθιο από την επαναστατική κληρονομιά του Τρότσκι.
Η περίπτωση του Μπουντράιτσκις δεν είναι η μοναδική. Αν ο συγκεκριμένος τύπος έχει αναλάβει το βορειοανατολικό μέτωπο, αντίστοιχοι απατεώνες έχουν αναλάβει το μεσανατολικό, πλασάροντας στον κόσμο της Αριστεράς τη γραμμή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τυλιγμένη με ‘αριστερά’ κορδελάκια. Και, όλως τυχαίως, είναι οι ίδιες ακριβώς οργανώσεις που, σε ένα ρεσιτάλ ηλιθιότητας, παρουσιάζουν στο προλεταριάτο της Δύσης αυτούς τους τύπους ως αυθεντίες. Μιλάμε ακριβώς για ηλίθιους για να μη σκεφτούμε οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει το πώς γίνεται να χάφτει κανείς τις μπούρδες του κάθε Μπουντράιτσκις για το Μαϊντάν πριν από 3 χρόνια και για τον Γιέλτσιν νο2 (στο πιο ακροδεξιό) που ακούει στο όνομα  Αλεξέι Ναβάλνι – μολονότι η ηλιθιότητα δε μπορεί να αποτελεί για πάντα πειστική δικαιολογία.
Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να συζητήσουμε σε καμία περίπτωση αυτά τα καραγκιοζιλίκια στα σοβαρά. Αυτό που μας εξοργίζει όμως είναι η απίστευτη διεισδυτικότητα που έχουν σε ανθρώπους που υποτίθεται είναι χρόνια στο κίνημα και στις οργανώσεις του. Σε ανθρώπους που αναφέρονται ακόμα και στο τροτσκιστικό κίνημα. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή οι αγαπημένοι μας σύντροφοι θα συνέλθουν από τις φαντασιοπληξίες τους και, πριν καταντήσουν εντελώς φερέφωνα του ιμπεριαλισμού, θα μπορέσουν να διακρίνουν την επανάσταση από την αντεπανάσταση και την ανοησία από τον ορθό λόγο. Μέχρι τότε, τους ευχόμαστε όνειρα γλυκά και καλά ξυπνητούρια!  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου