Οι
εικόνες με καρναβαλικές εκδηλώσεις από την Γιουχάν της Κίνας καθώς και η είδηση ότι η
η Ταιβάν μετράει 200 μέρες χωρίς κρούσμα αποδεικνύουν ότι ο περιορισμός και μάλιστα σχεδόν πλήρης της εξάπλωσης του ιού όχι μόνο δεν είναι κάτι ανέφικτο αλλά είναι κάτι που ήδη έχει επιτευχθεί σε αυτές τις χώρες του πλανήτη. Σε αντίθεση με την Ευρώπη και την Β. Αμερική όπου το ένα ρεκόρ ημερήσιας καταγραφής κρουσμάτων διαδέχεται το άλλο. Που οφείλεται αυτή η τεράστια διαφορά στην αποτελεσματικότητα αντιμετώπισης;
Είναι εντελώς λανθασμένο να αποδίδεται αυτή η τεράστια απόσταση σε επίπεδο νοοτροπιών και απλής πειθάρχησης του πληθυσμού. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ασιατικές χώρες είχαν σημαντικά λιγότερο χρόνο να προετοιμαστούν για την πανδημία ειδικά μάλιστα η Κίνα. Η πραγματική αιτία των δύο εντελώς διαφορετικών εικόνων είναι το βάρος που έπεσε στην ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και στο μεθοδικό και στοχευμένο τρόπο που κάνουν τα τεστ.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι για να επιτευχθεί η καταπολέμηση της εξάπλωσης του ιού μέσω της ιχνηλάτησης και των μαζικών τεστ δεν είναι ζήτημα κάποιας πολύ εξεζητημένης επιστημονικής μεθοδολογίας που κατέχουν μόνο οι ασιατικές χώρες αλλά κυρίως εξαρτάται από την μαζική κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού. Η μεθοδική ιχνηλάτηση και η μαζική διεξαγωγή τεστ απαιτούν μεγάλο αριθμό ανθρώπινου δυναμικού.
Εδώ βρίσκεται ο κόμπος του προβλήματος και η μεγάλη διαφορά. Η Κίνα και η Ταϊβάν είτε ήδη διέθεταν αυτό το δυναμικό είτε το κινητοποίησαν έκτακτα σε πλήρη αντίθεση με όλες τις δυτικές χώρες που ούτε καν προσπάθησαν. Γιατί οι δυτικές χώρες όμως παρέμειναν αδρανείς; Ο λόγος είναι η πλήρης επικράτηση ενός ακραίου νεοφιλελευθερισμού ο οποίος θεωρεί μονόδρομο την συνεχή μείωση και ιδιωτικοποίηση του κρατικού μηχανισμού.
Αντί από την αρχή της πανδημίας έστω έκτακτα να προσλάβουν μαζικά προσωπικό και να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο ο αριθμός των τεστ που μπορούν να διεξαχθούν καθημερινά, στηρίχθηκαν αποκλειστικά στα lockdown και στην καραμέλα της ατομικής ευθύνης.
Κάτι που έχει μεγάλη σημασία εκτός από τον απόλυτο αριθμό των τεστ που πραγματοποιούνται είναι αυτά να διεξάγονται συνολικά από έναν ενιαίο κρατικό φορέα ώστε να γίνονται μεθοδικά και στοχευμένα. Η Κίνα μας
έδειξε ότι είναι δυνατό να
σαρώνονται κυριολεκτικά με τεστ ολόκληρες περιοχές όπου υπάρχουν κρούσματα ώστε με σχεδόν απόλυτη σιγουριά να ανακαλύπτονται όλα και να απομονώνονται.
Αντίθετα στην ''πεφωτισμένη'' Εσπερία το μεγαλύτερο μέρος των τεστ ελέγχεται από ιδιωτικά εργαστήρια με συνέπεια να πωλούνται στην ελεύθερη αγορά ως προϊόντα άρα να γίνονται με τελείως άναρχο τρόπο φέρνοντας πενιχρά αποτελέσματα στο περιορισμό της εξάπλωσης του ιού. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα όπου οι δυνάμεις της αγοράς λειτουργούν εις βάρος του συνόλου της κοινωνίας.
Άλλο ένα σημείο είναι ο έλεγχος των συνόρων της χώρας που επίσης απαιτεί σημαντικό αριθμό ανθρώπινου δυναμικού και τεστ σε όλους ανεξαιρέτως που εισέρχονται στην χώρα.
Είχαμε προειδοποιήσει από πολύ νωρίς για την εντελώς λανθασμένη επιλογή της κυβέρνησης να δεχθεί τουρίστες χωρίς τεστ και γενικότερα να μην υπάρχει εξονυχιστικός έλεγχος στις εισόδους της χώρας σε μία εποχή που τα κρούσματα είχαν σχεδόν μηδενιστεί.
Εδώ φάνηκε ξεκάθαρα και η τελείως πλασματική εικόνα που είχε η κυβέρνηση για την πραγματικότητα. Ενώ εμείς καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης βλέπαμε ότι η στρατηγική της εισόδου χωρίς τεστ οδηγούσε ολοταχώς σε δεύτερο καταστρεπτικό lockdown, οι κυβερνητικοί φωστήρες
σαν τον εθνικό μας κωλοτούμπα Άδωνι διαβεβαίωναν για το αντίθετο. Μάλιστα η ελληνική κυβέρνηση είχε ακόμα περισσότερο χρόνο γιατί το πρώτο κύμα της πανδημίας μας έπληξε σε μικρό βαθμό.
Για το μόνο που προετοιμάστηκαν στην κυβέρνηση ήταν στο να κάνουν προπαγάνδα μέσω των ΜΜΕ περί ατομικής ευθύνης και να φουσκώνουν σε ακραίο βαθμό τον ρόλο των αρνητών που είναι ήσσονος σημασίας. Πρέπει να σημειώσουμε ότι μία πολύ σημαντική μερίδα κόσμου που αντιδρά στα lockdown επειδή ανησυχεί για τις δυσβάσταχτες οικονομικές συνέπειες και όχι επειδή αμφισβητεί την ύπαρξη ή την επικινδυνότητα του ιού τσουβαλιάζεται από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση στους αρνητές για προφανείς σκοπιμότητες.
Η βαθύτερη αιτία όμως της επιτυχίας των ασιατικών χωρών σε σχέση με το Βατερλώ της Δύσης είναι ότι αυτές οι χώρες βρίσκονται σε ένα πιο πρώιμο στάδιο καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ειδικά η Κίνα αναπτύσσει συνεχώς την παραγωγική της βάση εκμεταλλευόμενη τις τεράστιες ξένες επενδύσεις ενώ πλέον αρχίζει και ξεπερνά την Δύση και στην υψηλή τεχνολογία. Όταν μία χώρα διαθέτει μία σφριγηλή παραγωγική βάση έχει και έναν ισχυρό κρατικό μηχανισμό.
Σε αντίθεση με τις δυτικές χώρες όπου εδώ και δεκαετίες βρίσκονται σε διαρκή φάση αποβιομηχάνισης και δημιουργίας ζωνών σκουριάς με συνέπεια την μείωση, ιδιωτικοποίηση και αποδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού. Επίσης η νεοφιλελεύθερη λογική που έχει επικρατήσει δαιμονοποιεί οτιδήποτε κρατικό(εκτός από τις δυνάμεις καταστολής) και θεωρεί κάθε κρατική δαπάνη εκτός από τις επιδοτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου ως περιττή. Γι' αυτό δεν μπήκαν ούτε καν στην διαδικασία να προσπαθήσουν έστω έκτακτα να προσλάβουν προσωπικό για ιχνηλάτηση και να αυξήσουν στο μέγιστο την δυνατότητα για τεστ υπό δημόσιο κεντρικό έλεγχο.
Το φιάσκο του δεύτερου lockdown καθώς και ένας μεγάλος αριθμός κρουσμάτων δεν ήταν μονόδρομος και φυσική κατάληξη όπως δείχνει το παράδειγμα της Κίνας και της Ταϊβάν. Είναι ζήτημα πολιτικών επιλογών και υποταγής της Δύσης σε ακραίες νεοφιλελεύθερες λογικές και δεν οφείλεται φυσικά σε εντελώς δευτερεύοντα ζητήματα όπως οι αρνητές και η ατομική ευθύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου