Όταν σε επιδοκιμάζει ο εχθρός σου είσαι σε λάθος κατεύθυνση

Ο Μάο είχε πει κάποτε ''Αν μας πολεμάει ο εχθρός είναι καλό. Επειδή είναι μία απόδειξη πως ανάμεσα σε μας και τον εχθρό τραβήξαμε μία ξεκάθαρη γραμμή. Αν ο εχθρός μας αντιτάσσεται ενεργά και μας περιγράφει με μελανά χρώματα τότε είναι ακόμα καλύτερα. Επειδή καταμαρτυρεί πως όχι μόνο τραβήξαμε αναμεσά μας μια ξεκάθαρη γραμμή, αλλά και πως η δουλειά μας είχε λαμπρές επιτυχίες.''

Η ρήση του Μάο ισχύει και για το ΚΚΕ αλλά αντίστροφα. Γιατί ενώ θα περίμενε κανείς ότι σε μία εποχή παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης και αδυναμίας εξεύρεσης διεξόδων για το αστικό πολιτικό σύστημα το ΚΚΕ θα σημείωνε άνοδο και οι επιθέσεις από τον αστικό τύπο εναντίον του θα είχαν ενταθεί συμβαίνει το αντίθετο.

Τα αστικά ΜΜΕ ασχολούνται ελάχιστα με το ΚΚΕ, πολύ λιγότερο από ότι ασχολούνταν προ μνημονίων και όταν ασχολήθηκαν το τελευταίο διάστημα με αφορμή την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής στο 20ο συνέδριο το έκαναν για να επιδοκιμάσουν την στάση του ΚΚΕ και μάλιστα πάνω σε ένα κομβικής και στρατηγικής σημασίας ζήτημα.

Πρώτη η εφημερίδα των συντακτών με άρθρο της σύνταξης χαρακτήρισε ρεαλιστικές και ωμές τις εκτιμήσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ συμφωνώντας απόλυτα μαζί τους.

Δεύτερο το tvxs του Κούλογλου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο ''Έχει δίκιο το ΚΚΕ''. Ο τίτλος δεν αφήνει πολλά περιθώρια για παρανοήσεις. Για το tvxs ''ο Κουτσούμπας είπε περίπου τα αυτονόητα''. Πλήρης ταύτιση λοιπόν από τον σεσημασμένο αντικομμουνιστή Κούλογλου.


Στο ίδιο άρθρο διαβάζουμε πως ''η απόδραση από την ευρωζώνη αποτελεί θάνατο'' και ''πως η Ελλάδα χρωστάει σήμερα 320 δις ευρώ, ένα ποσό που θα πολλαπλασιαστεί αν βρεθεί με ένα νέο, υποτιμημένο νόμισμα. Πρόκειται για διεθνείς υποχρεώσεις, από τις οποίες καμιά χώρα δεν μπορεί να ξεφύγει, όσο και να κλειστεί στον εαυτό της''.

Δηλαδή με τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις συνέπειες της εξόδου από το ευρώ συμφωνούν αυτοί που πιστεύουν ότι πρέπει να μείνουμε πάση θυσία στην ευρωζώνη και να αποπληρώσουμε το χρέος στο σύνολο του.

Τέλος ιδιαίτερης προβολής έτυχαν οι θέσεις του ΚΚΕ για το ευρώ από την Εστία που τις φιλοξένησε στο εξώφυλλο της. Πρέπει να είναι το μονάδικο άρθρο της Εστίας για το ΚΚΕ στην όχι μικρή της ιστορία χωρίς αρνητικό σχόλιο. Ακόμα και οι πιο κολλημμένοι και αρτηριοσκληρωτικοί αντικομμουνιστές δεν βρίσκουν κάτι αρνητικό να σχολιάσουν προβάλλοντας τις συγκεκριμένες θέσεις στο πρωτοσελιδό τους.

Είναι προφανές ότι αυτές οι θετικές αντιδράσεις των αστικών ΜΜΕ αποτελούν μιά ξεκάθαρη ένδειξη ότι η ηγεσία του ΚΚΕ κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση.

Δεν θα μπούμε εδώ στην διαδικασία να αναλύσουμε τις θέσεις του ΚΚΕ για το ευρώ γιατί το έχουμε ξανακάνει όπως το έχουν κάνει και αρκετοί άλλοι τον τελευταίο καιρό. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η ίδια η πείρα έχει αποδείξει πλέον ότι από τότε που το ΚΚΕ υιοθέτησε πλήρως αυτή την σεχταριστική και αριστερίστικη λογική τα αποτελέσματα δεν το δικαιώνουν το αντίθετο μάλιστα.

Ούτε το κόμμα ειδικά ούτε το κίνημα γενικά είχαν οφέλη είτε ποσοτικά είτε ποιοτικά τουναντίον επικρατεί πλήρης ακίνησια και απογοήτευση ενώ και η επιρροή και η μαζικότητα του κόμματος βρίσκεται πολύ πιο χαμηλά από τα προ μνημονίων επίπεδα.

Το ΚΚΕ με αυτές τις λογικές βαδίζει ανεπιστρεπτί να γίνει από μαζικό κόμμα περιθωριακή σέχτα για αυτό και τα αστικά ΜΜΕ είχαν πάψει να ασχολούνται μαζί του μέχρι που ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τις κινδυνολογίες των υποστηρικτών του ευρωμονόδρομου αναβάλλοντας κάθε πιθανή έξοδο της χώρας από ευρώ και ΕΕ μέχρι τον σοσιαλισμό οπότε η αδιαφορία έγινε επιδοκιμασία.

Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες, δεν περιμένουμε ότι η ηγεσία του ΚΚΕ θα αλλάξει ρότα. Μας έχει δώσει αρκετά δείγματα γραφής και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το ζήτημα είναι για πόσο η βάση του ΚΚΕ θα κάτσει παθητικά να παρακολουθεί το ΚΚΕ να περιθωριοποιείται με τα αστικά ΜΜΕ να το επιδοκιμάζουν;